|
๑ زمزمه ی باران ๑
دلتنگی هایم را نشاندم روی دوش بادبادک و فرستادمشان به آسمان... باران می بارد!
این سال ها هم زمستان ها جوری شده اند که انگار وسط بهاری! نهایتا هوا خیلی سرد میشود بدون برف و باران! حالا یکی مثل من باشد عاشق باران و هوای سرد.که هر وقت هوا ابری شد زل بزند به آسمان به امید برف یا باران.ولی بعد از دو روز گرفتگی هوا روز سوم باز آفتاب سلام کند! ولی امسال زمستان فرق میکند برای من... دیگر نه دلم میخواهد هوا سرد شود.نه برف بیاید و نه باران! آن هم من که این همه عاشق بارانم! دقیقا از وقتی که شالگردنش را از دور گردنش باز کرد و به من داد... دقیقا از همان موقع نگران چشم میدوزم به آسمان... مبادا که هوا سرد شود... مبادا که برفی بیاید... مبادا که زیره باران خیس شود... حالا که شالگردنش پیش من مانده...مبادا که سرما بخورد... او هم که سرمایی... من هم عاشق زمستان و برف و باران و هوای سردم. ولی زمستان امسال فرق میکند... حالا که شالگردنش را برایم به یادگار گذاشته.نگرانم که سرما بخورد... اصلا دلم میخواهد این زمستان تابستان ترین زمستان امسال باشد!!! نظرات شما عزیزان: دو شنبه 26 دی 1395برچسب:, :: 23:6 :: نويسنده : mhd
درباره وبلاگ اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست. به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم... مگر ماهی بیرون از آب می تواند نفس بکشد؟؟؟ مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم؟؟؟ بگو معنی تمرین چیست؟؟؟ بریدن از چه چیز را تمرین کنم؟؟؟ بریدن از خودم را؟؟؟ پيوندها
نويسندگان
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: